Jak wyobrażasz sobie życie po śmierci? Czy w ogóle takowe istnieje? Może po drugiej stronie czeka tylko ciemność, która pochłonie nasze człowieczeństwo do reszty? Istnieje wiele teorii wyjaśniających czym jest niebo, a czym piekło, jednakże najprawdziwszą prawdę poznamy w ostatnim dniu naszej egzystencji. Agnieszka Sztajkowska, której książkę chcę Ci dziś przedstawić, wprowadza w tę problematykę prezentując swoje spojrzenie na życie po śmierci.
Evelin jako trzynastolatka doświadcza niezwykle traumatycznego epizodu – matka próbuje pozbawić ją życia. Plan kobiety nie powiódł się, lecz zdążyła ona rzucić klątwę na córkę, zapowiadając jej zbyt wczesną śmierć oraz skazując duszę dziewczyny na wieczny ból i cierpienie. Od tamtego dnia minęło równe dziesięć lat. Dziewczyna prowadzi zwyczajne, monotonne życie, jednak głęboko zakorzeniony strach nie daje o sobie zapomnieć. Tłumaczy sobie, że matka była wariatką i nie mogła jej skazać na potępienie. Gdy nastaje dzień dwudziestych trzecich urodzin dziewczyny, wokół niej zaczynają dziać się dziwne rzeczy, bowiem to właśnie w ten dzień ma stanąć twarzą w twarz ze śmiercią…
Ciemność zaczyna wkradać się w najskrytsze zakamarki umysłu mącąc Evelin w głowie i podsuwając przeróżne obrazy. Dziewczyna stojąc na krawędzi śmierci zostaje ocalona przez tajemniczą Madame Idę, która wyjaśnia, iż klątwa jest prawdziwa… Istnieje jednak czarna świeca, za pomocą której dziewczyna może ocalić swoją duszę, jednak aby do tego doszło musi zostać narzeczoną, a następnie żoną samego Boga Śmierci. Desperacka próba uniknięcia skutków rzuconego zaklęcia powoduje, iż dziewczyna sprzedaje swoją duszę. Czy podjęła dobrą decyzję? Tego musisz dowiedzieć się sam.
Jeden krok i oto jestem na krawędzi śmierci (…).
Książka obfita jest w wiele interesujących wątków, ciągle coś się dzieje. Powieść podkreśla kruchość życia, tego, że człowiek nie stanąwszy na granicy łączącej go ze śmiercią nie zauważa rzeczy, które powinny być dla niego najważniejsze takie jak chociażby rodzina, na którą notabene autorka zwraca szczególną uwagę.
Zauważyłam jednakże pewne nieścisłości – kilka podjętych wątków nie zostało wyjaśnionych przez co po skończeniu lektury czułam się nieco skonfundowana. Pojawiło się tyle pytań pozostawionych bez odpowiedzi! Mam jednak szczerą nadzieję, że autorka nie poprzestanie na jednej części i niebawem będę mogła sięgnąć po kontynuację!
Język jakim posługuje się Agnieszka Sztajkowska jest przejrzysty i lekki przez co powieść czyta się naprawdę szybko. Bardzo podobały mi się męskie postacie wykreowane przez autorkę – ich role, sposób bycia czy postrzeganie świata. Jedynym minusem w moim mniemaniu jest niestety główna bohaterka. Początkowo zaintrygowała mnie jej postać, jednak z czasem moje zainteresowanie spadło gdyż bohaterka pomimo swojego wieku zachowywała się infantylnie.
Myślę, że książka może Ci się spodobać jeśli jesteś młodszym czytelnikiem lubiącym klimat fantastyki, magii, tajemnicy i romansu z nietuzinkowym zakończeniem.
