Książki pozwalają na oderwanie się od rzeczywistości, na zanurzenie się w innym świecie, na poznanie ciekawych bohaterów. Dla niektórych książka to przyjaciel w którym szukają oparcia czy odpowiedzi, dla innych zaś są nic niewartym przedmiotem…
Wiktor Krzesim jest amsterdamskim księgarzem polskiego pochodzenia. Bohaterowie powieści uważają, że Scripta jest sercem Amsterdamu. To właśnie ta księgarenka jest swego rodzaju królestwem Wiktora, który z niebywałą finezją troszczy się o woluminy, podporządkowując im całe swoje życie. Zza księgarnianej szyby Wiktor obserwuje ludzi – stara się rozszyfrować ich myśli, analizuje ich zachowania, zastanawia się jacy są. Pod fasadą uprzejmego mężczyzny kryje się pewna tajemnica… Księgarz zakochał się w kobiecie, którą pamięta jeszcze z czasów gdy była dzieckiem i odwiedzała Scriptę z rodzicami. Marianna zaś traktuje go tylko jako miłego, starszego pana u którego zamawia powieści. Jednak tych dwoje łączy coś więcej… Jan Visser. Znany restaurator mebli umiera w tajemniczych okolicznościach. Grono podejrzanych niebezpiecznie zacieśnia się pochłaniając przy tym Wiktora i Mariannę. Jednak, aby odnaleźć mordercę należy szeroko otworzyć oczy… Fragmentaryczność jest wrogiem.
Zegary nie wychwytują najważniejszego: szczęścia. Ono trwa krótką chwilę, nikt nie wie dokładnie ile, bo nikt nie patrzy wtedy na zegarek. Ja sprzedaję ludziom zapomnienie, dzięki książkom mogą wyrwać się z niewoli czasu.
Maja Wolny stworzyła nieco specyficzną powieść bowiem wątek kryminalny to tak naprawdę jedynie tło wydarzeń, pretekst do ukazania bohaterów, ich uczuć, emocji, do przedstawienia ich historii, które sami opowiadają. Przewagę jednak zdobywa Wiktor. Autorka świetnie uchwyciła obraz starzejącego się człowieka, którego przytłacza samotność. Staruszek jest zdziwaczałym introwertykiem, obsesyjnie zakochanym w książkach. W jego księgarni nie uświadczysz nowości, Wiktor posiada jedynie starodruki czy cenne manuskrypty. Po drugiej stronie ulicy stoi Marianna, która skrywa niejeden, pilnie strzeżony sekret. Kobieta poprzez swą tajemniczość nie daje się bliżej poznać, ale wierz mi, ma do odegrania ważną rolę. Niespieszna fabuła stopniowo przedstawia losy wyżej wymienionych bohaterów, nie pomijając przy tym innych, równie kluczowych postaci takich jak choćby Eva Paelinck – nieco naiwna inspektor prowadząca śledztwo. Autorka swobodnie utkała nici pomiędzy postaciami, splatając ich cieniutkim węzłem. Motyw retrospekcji nakreśla nowe oblicza bohaterów, przybliżając nas jednocześnie do rozwiązania zagadki. Grzechy przeszłości niebezpiecznie ingerują w teraźniejszość. Jaki będzie finał tej opowieści?
Szyba księgarni, tak jak lustro weneckie, zaciera ślad między tym, kto jest podejrzanym, a kto ofiarą. Jednak jeśli czytelnik będzie wystarczająco uważny, odkryje zaszyfrowany w powieści klucz, który ujawnia imię sprawcy.
Nie zapomnij, że jesteśmy w Amsterdamie… Rozważając wszystkie możliwości będziesz przemierzał uliczki tego charyzmatycznego miasta. Poznasz jego historię, odkryjesz jego sekrety. Z łatwością zobaczysz to, co widzą bohaterowie, poczujesz jakbyś był częścią rozgrywanych wydarzeń. To właśnie w tym mieście krzyżują się drogi miłości, przyjaźni, zbrodni i książek.
„Księgobójca” zdecydowanie wykracza poza ramy gatunkowe kryminału, zatem próżno szukać brutalnych i krwawych scen, pościgów czy walki z czasem. „Księgobójcę” kształtują bohaterowie – ich dramaty, refleksje, marzenia, poszukiwanie szczęścia, aż w końcu przemijanie. Całość przesycona jest gromem emocji. Autorka pokazała człowieka takim jaki jest, bez zbędnego przerysowania. Maja Wolny stworzyła fascynującą powieść obrazującą siłę poświęcenia w imię miłości, przekleństwo zemsty, ale też mroczne zakamarki ludzkiej duszy.
